U kanarków mozaikowych wymagane są wyraźnie widoczne obszary farby tłustej na główce, ramionach, kuperku i na piersi.
Typ II – samczyk
U samczyków mozaiki obszary farby tłustej na ramionach, kuperku i na piersi są nieco większe niż przy u mozaiki typu 1 (samiczka). Dla obu typów kanarkówm mozaikowych obowiązują ostro zarysowane, nierozmyte zbytnio granice. Pozostałe partie upierzenia ptaka nie powinny wykazywać żadnych śladów farby tłustej.
Maska
U mozaiki Typ 2 (samczyk) obszar farby tłustej na główce tworzy tzw. maskę. Maska ta, którą często porównuje się do maski szczygła, powinna posiadać wyraźne granice, czyli nie rozmywać się zbytnio na obrzeżach.
Idealna maska powinna być ze wszystkich stron zamknięta, a za oczkami kończyć się szpiczasto. Oczy muszą znajdować się wewnątrz maski. Podobnie jak w przypadku pozostałych obszarów farby tłustej, także farba maski im bardziej jest intensywna, tym lepiej.
Słabnące, biegnące ku dołowi przedłużenie maski za okiem zaliczane jest do błędów wybarwienia. Chociaż lekkie, słabnące kolorystycznie przedłużenie maski może być jeszcze tolerowane, to w przypadku gdy jest ono zbyt intensywne i sięga aż do okolic policzka, wypływa ujemnie na ocenę. Niekorzystnemu przedłużeniu tylniej części maski sprzyjają dodatkowo tzw. „bażancie uszy“, które powodują uwidacznianie się dolnej, zabarwionej części piórek w tej okolicy.
Także słabnące kolorystycznie „wydłużenie” maski pod dziobkiem w okolice gardła oceniane jest jako poważny błąd. U takich ptaków brakuje zwykle wyraźnej jasnej granicy między maską, a obszarem farby tłustej na piersi, albo też granica ta jest mocno przybarwiona. Brak tego jasnego paska między maską, a obszarem farby tłustej na piersiach i rozmywające się dolne granice maski, zaliczane są do najpoważniejszych błędów wybarwienia.
Następnym błędem jest tak zwana „przedzielona maska”, która powstaje na skutek wyparcia farby tłustej przez jasne piórka w dolnej części maski ku nasadzie dziobka.
Jeszcze częściej takie przedzielenie zdarza się w górnej części maski od czoła ku dziobkowi. Może ono być tylko lekko zarysowane, albo bardzo wyraźne i kończyć się dopiero przy nasadzie dziobka (jak na rysunku).
Poniżej pokazany jest przykład prawidłowej, intensywnej maski kanarka mozaikowego typu II (samczyk) rasy czerwony satynowy.
Opisy błędów wybarwienia ptaka na zdjęciach poniżej:
Typ I – samiczka
Podobnie jak u samczyków (typ II), także u samiczek (typ I)wymagane są pewne, wyraźnie ograniczone powierzchnie farby tłustej, a mianowicie na główce, ramionach, kuperku i piersiach. U samiczki na główce zamiast maski występuje jedynie niewielki pasek farby tłustej w okolicach oka ptaka. Powinien on mieć formę trójkącika usytułowanego za okiem ptaka. Kiedyś wymagany był pasek przebiegający nad całym oczkiem, w kształcie swoistego brewka (patrz rysunek na dole); obecny standard przewiduje jedynie niewielki trójkącik za oczkiem ptaka. Leciutki „cień” farby tłustej nad okiem jest jednak tolerowany. Pozostałe obszary farby tłustej także u samiczek muszą być dobrze widoczne i nie powinne rozlewać się słabnąco na obrzeżach. Np. na skutek zbyt słabo widocznego trójkącika za okiem lub za jego całkowity brak ptak zostaje zwykle zdyskwalifikowany. Pozostałe upierzenie samiczki nie może wykazywać żadnych, choćby nawet najsłabyszych śladów farby tłustej.
Idealny pasek na główce ma kształt wyraźnego trójkącika tuż za okiem ptaka.
Na tym rysuknu widać niewłaściwe, zbyt mocne przedłużenie paska nad oczkiem, które było wymagane przez dawny standard.
Na rysunku pokazane są niewłaściwe, zbyt wyraźne pozostałości maski rozciągające się ponad okiem i dookoła dziobka.
Tak powinien wyglądać idelany pasek za okiem.
Na tym zdjęciu widać bardzo wyraźne, niewłaściwe pozostałości farby tłustej, obejmujące praktycznie całe oczko i biegnące wokół dziobka.
Rodzaje błędów wybarwienia mozaiki Typ I
Przykłady piórek idealnego ptaka wystawowego typu II z hodowli L. Manfrediniego
Piórko z kupreka – farba tłusta sięga aż do czubka piórka.
Piórko z środkowej części piersi. Czubek piórka jest nieco rozjaśniony, ale farba tłusta jest jeszcze bardzo wyraźna, przez co także dobrze widoczna.
Piórka z okolic czoła są wybarwione całkowicie i intensywnie, przez co maska także jest instensywna i dobrze wybarwiona.
Piórko z okolic pleców – ślady farby tłustej są tak minimalne, że na zewnątrz prawie zupełnie niewidoczne.
Piórko z okolic ramienia wybarwione do samego czubka, więc farba tłusta na ramionach jest wyraźna i dobrze widoczna.
Materiał w większości zapożyczony ze strony www.spezial-mosaik-club.de Tłumaczenie na język polski - Georg Krainski
