Poniżej zielonki, które podaję swoim kanarkom.
Żywokost lekarski (Symphytum officinale)
 Żywokost lekarski to bylina osiągająca ok. 1m wysokości. Występuje dość pospolicie na łąkach i w rowach, a na polach uprawnych (szczególnie wilgotnych) i co ciekawe, jest uciążliwym chwastem. Żywokost lekarski zawiera alantoinę (aż do 4.7%), klej roślinny (około 29%), triterpenoidy, kwasy fenolowe (kwas rozmarynowy), asparaginę, alkaloidy pochodne pirolizydyny (0.02 do 0.07%), garbniki. Garbniki posiadają właściwości przeciwbakteryjne oraz przeciwzapalne.. W korzeniu znajduje się allantoina (1-3%), która pobudza regenerację tkanek, szczególnie nabłonkowej i działa przeciwzapalnie. Mukopolisacharydów jest ok. 29-30%. Zawartość pirokatecholowych garbników wynosi 2,4-3%, a karotenu ok. 0,63%. Ważnymi składnikami czynnymi są również: glikozydy fenolowe, beta-sitosterol, kwas krzemowy, saponiny sterydowe i trójterpenoidy. Śluzy żywokostu zbudowane są z kwasu d-glukuronowego, mannozy, ksylozy, arabinozy i ramnozy. Korzeń zasobny w wapń, żelazo, fosfor, mangan, kobalt, witaminę B1, B2, B12, C i P.
Liście żywokostu lekarskiego posiadają lecznicze właściwości, a w szczególności są skuteczne w leczeniu chorób w obrębie systemu oddechowego, trawiennego oraz moczowego.
Ciekawostką jest to iż jako jedna z niewielu roślin na ziemi żywokost zawiera witaminę B12.
Mniszek lekarski (Taraxacum officinale)
Liście mniszka lekarskiego co prawda mają obniżoną ilość związków zawartych w korzeniu, ale za to zawierają flawonoidy, flenolokwasy oraz karotenoidy. Obfitują również w potas, magnez, krzem i witaminy: C i B.Kwiaty mają podobną zawartość substancji czynnych co liście z tą różnicą, że zawierają większą ilość olejku eterycznego. Stwierdzono w nich również obecność fitoestrogenu.Mniszek pospolity pozytywnie działa również na układ odpornościowy.
Babka zwyczajna(Plantago maior)
Babka zwyczajna zawiera garbniki, flawonoidy, substancje śluzowe, pektyny, krzemionkę, cynk, potas, magnez, witaminy A, K, C oraz glikozydy irydoidowe – aukubinę i katalpol. Glikozydy te w znacznej mierze decydują o leczniczych właściwościach babki. Aukubina ma działanie przeciwbakteryjne, przeciwwirusowe, przeciwzapalne i antyhepatoksyczne (działa osłaniająco na wątrobę). Z kolei katalpol ma właściwości moczopędne i rozkurczowe. Dzięki zawartości witamin C i K babka zwiększa krzepliwość krwi i uszczelnia naczynia krwionośne.
Krwawnik pospolity (Achillea millefolium)
Ziele krwawnika zawiera olejek eteryczny (najwięcej jest go w kwiatach), a w nim głównie cyneol i azulen. Olejek ten ma charakterystyczną niebieską barwę, a zawartość azulenu zależy od formy botanicznej i warunków rozwoju rośliny. Poza tym są w nim związki goryczkowe (między innymi achilleina) zwiększające krzepliwość krwi, a także garbniki, flawonoidy, prowitamina A (beta-karoten), witaminy C i K, liczne kwasy organiczne oraz związki mineralne zasobne w kobalt, molibden, miedź, żelazo, siarkę i duże ilości manganu.
Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica)
Liście pokrzywy są bogate w chlorofil, ksantofil, karoten, witaminę C, K, B2, kwas pantotenowy, garbniki i flawonoidy, oraz szereg składników mineralnych, w tym wapń, magnez, żelazo, fosfor, mangan, cynk i krzem.
Gwiazdnica pospolita (Stellaria media)
jest rośliną roczną naszym rodzimym pospolitym chwastem. Spotkać ją można dosłownie wszędzie — w lasach, na przydrożach, polach, w ogrodach i na przychaciach. Surowiec leczniczy stanowi ziele. Występują w nim m.in.: saponiny, prowitamina A, witamina C i sole mineralne.
Sosna (Pinus)
Igły sosny zawierają olejki eteryczne, garbniki, flawonoidy i gorycze, sole mineralne, substancje woskowe, jak również witaminę C.
Nie należy podawać roślin na których widać śluż ślimaka. Istnieje bowiem możliwość zarażenia ptaków syngamozą.
|
